ဖတ္ဖို႔
5:32 AM Posted In Social section Edit This 0 Comments »
လက္သီးကိုတင္းတင္းဆုပ္တာနဲ႔ အရာအားလံုးကို ကိုယ္ဖမ္းဆုပ္မိၿပီလို႔
ထင္ေနခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ေလကိုေတာင္ ကိုယ္ဖမ္းဆုပ္မမိခဲ့ဘူး။
ကိုယ္ကိုေထာင္မတ္ၿပီး ပုခံုးကိုစြင့္ကားတာနဲ႔ ကိုယ့္လက္ႏွစ္ဘက္က ဗလာလို႔
ခံစားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေလာကတစ္ခုလံုးက ကိုယ့္ရင္ခြင္မွာ...
ကိုယ့္ကုိယ္ႏွစ္သက္
ဒီေန႔မွာ မေန႔ကေလာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မႏွစ္သက္ႏိုင္ခဲ့ရင္ မနက္ျဖန္က
ကိုယ့္အတြက္ ဘာအဓိပၸါယ္ရွိႏိုင္မလဲ?
သံသယမ်ားသူ
တစ္ခါတေလမွာ လူေတြက သံသယမ်ားတတ္တယ္။ သံသယမ်ားေတာ့ ကိစၥအေသးအမႊားေတြကအစ
စိတ္ထဲထည့္မိတတ္တယ္။ တျခားလူ ကိုယ့္ကိုပိုၾကည့္ျဖစ္ရင္ ကိုယ့္ကို
မနာလိုလု႔ိ၊ ရန္ရွာခ်င္လို႔လို႔ ကိုယ္ထင္တတ္တယ္။ တျခားလူ
ကိုယ့္ကိုမၾကည့္ျပန္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုလ်စ္လ်ဴရွဴထားတယ္လို႔ ထင္မိျပန္တယ္။
သံသယမ်ားတဲ့လူရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘဝက ပင္ပန္းလြန္းတယ္။ တျခားလူေၾကာင့္
စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ အလြယ္တကူ ျဖစ္တတ္လို႔ျဖစ္တယ္။ သံသယမ်ားတဲ့လူက
ေတာင္ေတာင္ေျမာက္ေျမာက္ ေလွ်ာက္ေတြးေနတတ္လို႔ အရႈပ္အေထြးေတြၾကားမွာ
ကိုယ့္စိတ္ကို ပိတ္မိေနတတ္တယ္။
ကိုယ္ဟာ သံလိုက္တစ္တံုး
ကိုယ္ဟာ သံလိုက္တစ္တံုးဆိုတာကို ယံုပါသလား? ကိုယ့္စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္တယ္၊
ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုႏွစ္သက္တယ္၊ ေလာကႀကီးကို အေကာင္းစိတ္ေတြနဲ႔
ျဖည့္မယ္ဆိုရင္ ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို ကိုယ္ဆဲြငင္ယူမိမွာပဲ။ အဲဒီလိုပဲ
ဝမ္းနည္းမယ္၊ ပိတ္ေလွာင္မယ္၊ ဘယ္အရာမဆို ကုိယ္ၾကည့္မရ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္
မေကာင္းတဲ့အရာေတြက ကိုယ့္ဆီေရာက္လာမွာျဖစ္တယ္။ ကိုယ္ဟာ
သံလိုက္တစ္တံုးျဖစ္လို႔ ကိုယ္နဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့အရာကိုပဲ
ကိုယ္ဆဲြငင္မိမွာျဖစ္တယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ကိုယ္က ေပ်ာ္ရႊင္စရာ၊
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဆဲြငင္သလို စိတ္႐ႈပ္ဝမ္းနည္းတဲ့ကိုယ္က
စိတ္႐ႈပ္စရာပတ္ဝန္းက်င္ကို ဆဲြငင္မွာျဖစ္တယ္။ ကံေကာင္းျခင္းနဲ႔
ကံမေကာင္းျခင္းကို ကိုယ္ဘယ္လိုစိတ္အစြမ္းနဲ႔ ဆြဲငင္ယူမလဲ? ဒါဟာ
ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ျဖစ္တယ္။
ဒီေန႔ စိတ္လန္းဆန္းရဲ႕လား?
ဒီေန႔ သင့္စိတ္လန္းဆန္းရဲ႕လား? သင္မေျဖေပမယ့္ သင့္မ်က္လံုးထဲမွာ
အေျဖေတြရွိေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေလးလံတဲ့ စိတ္ရႈပ္စရာကိုယ္ထည္ထဲမွာ
သင္ပုန္းေအာင္းမေနပါနဲ႔ေတာ့။ "စိတ္႐ႈပ္စရာ"ဆိုတဲ့ လူကို စိတ္ညစ္ေစတဲ့အရာက
လူေတြးလို႔ျဖစ္လာတာပါ။ မေတြးရင္ အဲဒီအရာေတြက ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူးဆိုတဲ့
စကားကို သင္ၾကားဖူးပါသလား?
ေကာ္ဖီထြက္ေသာက္မယ္၊ အကၤ်ီထြက္ဝယ္မယ္၊ ဆံပင္ပံုေျပာင္းမယ္၊
ေရခဲမုန္႔ဝယ္စားမယ္၊ လမ္းထြက္ေလွ်ာက္မယ္၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္မယ္၊
သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းဆီ အလည္သြားၿပီး အရင္က ေပ်ာ္စရာအေၾကာင္းေတြကို ေျပာမယ္။
ညအခ်ိန္ ၾကယ္ေလးေတြကို ေရတြက္မယ္... ကိုယ့္စိတ္ကို လန္းဆန္းေစတဲ့နည္းက
မ်ားလြန္းပါတယ္။ ေလးလံတဲ့စိတ္႐ႈပ္စရာ အခြံထဲေနရတာ ပိုေကာင္းတယ္လို႔
သင္မထင္ခဲ့ရင္ေပါ့...
သိပ္ဂရုမစိုက္နဲ႔
သူ႔ရုပ္ကို ကိုယ္ၾကည့္မရသလို ကိုယ့္ပံုစံကိုလည္း သူမ်က္စိစူးရင္
စူးေနလိမ့္မယ္။ သူ႔ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုကို ကိုယ္မႏွစ္သက္သလို
ကိုယ့္ဆံပင္ပံုစံကိုလည္း သူႀကိဳက္ခ်င္မွႀကိဳက္လိမ့္မယ္။ သူ႔မွာ
သူ႔ဆိုးက်ဳိးရွိသလို ကိုယ္လည္း ေျခာက္ပစ္မကင္းပါဘူး။ ဒီေလာကႀကီးမွာ
လံုးဝျပည့္စံုတဲ့လူ မရွိသလို ရာႏႈန္းျပည့္
ကိုယ့္နဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြမယ့္လူလည္း ရွားပါတယ္။ တျခားလူႏွစ္သက္လာေအာင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ဖိႏွိမ္ထားစရာ မလိုသလို လူေရွ႕ထြက္ၿပီး
ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့ျပစရာလည္း မလိုပါဘူး။ မသက္ဆိုင္တဲ့လူေတြအေပၚ
ကိုယ့္အခ်ိန္ကိုျဖဳန္းမွာထက္ ကိုယ့္အတြက္အက်ဳိးရွိတဲ့ အလုပ္လုပ္ရတာက
ပိုျမတ္ပါတယ္။
စိတ္ရႈပ္တဲ့အခါ
စိတ္ရႈပ္တဲ့အခ်ိန္က ႀကိဳးမၿငိထားတဲ့ ဂီတာတစ္လက္နဲ႔တူတယ္။ တီးလိုက္တာနဲ႔
နားစူးၿပီး နားဝင္မခ်ဳိတဲ့သံစဥ္ေတြ ထြက္လာတတ္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းေျဖရွင္းမရတဲ့
ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ စိတ္႐ႈပ္ေနသလား? ဒါမွမဟုတ္ မျဖစ္လာေသးတဲ့ကိစၥကို
ႀကိဳေတြးၿပီး စိတ္ပူေနသလား? ဒီလိုစိတ္႐ႈပ္စရာကို ကိုယ္မႏွစ္သက္ေပမယ့္
စိတ္႐ႈပ္စရာအေတြးေတြက ကိုယ့္ေခါင္းထဲအလိုလို ေရာက္လာေနခဲ့တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္စိတ္ေတြ ပို႐ႈပ္ေထြးၿပီး ရင္ဆိုင္ဖို႔အင္အားေတြ
ကုန္ဆံုးကုန္တယ္။ စိတ္႐ႈပ္တဲ့အခါ အခက္အခဲ၊ ျပႆနာေတြက
ကိုယ္ေတြးထင္ထားသေလာက္ ဆိုးဝါးလိမ့္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ယံုၾကည္ပါ။
မ်ားေသာအားျဖင့္ လူေတြမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခ်ာက္လန္႔တတ္တဲ့အက်င့္ရွိတယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ လူပိုပန္းရတယ္။ စိတ္႐ႈပ္တဲ့အခါ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ
နစ္ဝင္ႏိုင္တဲ့ အရာတစ္ခုကိုရွာၿပီး လုပ္ၾကည့္ပါ။ တံျမက္စည္းလွည္းပါ၊
မွန္ျပတင္းေတြသုတ္ပါ။ ပံုထားတဲ့ အိုးခြက္ပန္းကန္ေတြကို ေဆးေၾကာပါ။
အျပင္ကအရာေတြကို လွည္းက်င္းသန္႔ရွင္းေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ့္စိတ္ထဲက
စိတ္ရႈပ္စရာေတြကိုလည္း ကိုယ္လွည္းက်င္းၿပီးသား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
တြင္းထဲကဖား မျဖစ္ေစနဲ႔
တြင္းထဲကဖားတစ္ေကာင္လို တြင္းဝကမိုးေကာင္းကင္ကိုပဲ ကိုယ္ေတြ႔ေနခဲ့သလား?
ဒီေကာင္းကင္ ေနထြက္တာနဲ႔ တစ္ေလာကလံုး လင္းသြားၿပီလို႔ထင္ၿပီး
မိုးရြာတာနဲ႔ တစ္ေလာကလံုး ေမွာင္မိုက္သြားၿပီလို႔ ကိုယ္ထင္ေနသလား?
တကယ္ေတာ့ တြင္းဝပတ္လည္ကို ကိုယ့္ရဲ႕တစ္ေလာကလို႔ထင္ၿပီး
တြင္းဝေလာက္ပဲက်ယ္တဲ့ ေကာင္းကင္က ကိုယ့္အေတြးကို လႊမ္းမိုးသြားတာျဖစ္တယ္။
ေလာကႀကီးက အဆံုးသတ္အနား မရွိဘူးဆိုတာကို ကိုယ္ေမ့သြားလို႔ျဖစ္တယ္။
ဒါမွမဟုတ္ တြင္းဝရဲ႕ေကာင္းကင္အျပင္ ဒီ့ထက္ႀကီးမားတဲ့
ေကာင္းကင္ႀကီးမရွိေတာ့ဘူးလို႔ ကိုယ္ထင္ေနလို႔လည္းျဖစ္တယ္။
ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိး ကိုယ္ႀကံဳရတဲ့အခါ ကိုယ္ဟာ တြင္းထဲကဖားတစ္ေကာင္အျဖစ္ကို
ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ စြတ္စိုေမွာင္မိုက္တဲ့
တြင္းေအာက္ထဲမွာေနၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕နာက်င္မႈကိုပဲ ေတြ႔ခဲ့တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ တြင္းေပၚကို အားယူခုန္တက္ၿပီး နာက်င္မႈထဲကေန
လြတ္ေအာင္ရုန္းထြက္ႏိုင္ရမယ္။ ေနေရာင္ျဖန္႔က်က္ထားတဲ့ မိုးေကာင္းကင္ႀကီးက
တြင္းဝကမိုးေကာင္းကင္ထက္ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေၾကာင္း ကိုယ္ရွာေဖြမိလိမ့္မယ္။
ခံစားခ်က္မိုးေရေတြ ရြာခ်ပါ
ျမင့္မားတဲ့ တိမ္တိုက္ထဲကေန ေရစက္ေတြတစ္ၿပိဳက္ၿပိဳက္က်ၿပီး
ေႏြရဲ႕ဖုန္ေတြကို ေဆးေၾကာတဲ့ မိုးဦးရာသီကိုေရာက္တဲ့အခါ
ကိုယ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြလည္း စြတ္စိုတဲ့ရာသီေၾကာင့္ မ်က္ရည္စို႔ခဲ့ရရင္
တစ္ခါေလာက္ အားပါးတရငိုေၾကြးလုိက္ပါ။ ရယ္ေမာျခင္းက ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ
မလိုသလို ငိုေၾကြးျခင္းမွာလည္း ဆင္ေျခေတြမလိုခဲ့ပါဘူး။ ရယ္ေမာဖို႔
လူေတြေထာက္ခံအားေပးေပမယ့္ ငိုေၾကြးဖို႔ကိုေတာ့ လူေတြအားမေပးၾကဘူး။
ဒါေပမယ့္ မငိုေၾကြးဖူးတဲ့လူက မိုးမရြာဖူးတဲ့ေကာင္းကင္လို
ညိဳးႏြမ္းေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကိုပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရတယ္။
သြက္လက္ဖ်တ္လတ္တဲ့ ေရစံုေရမႊားေတြကို မေတြ႔ရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငိုခ်င္ရင္
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ အားရပါးရငုိၿပီး ညိဳးႏြမ္းေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့
ခံစားခ်က္ဖုန္ေတြကို ေဆးေၾကာပစ္လိုက္ပါ။ မိုးရြာၿပီးေနာက္
ေလာကတစ္ခြင္လံုး လန္းဆန္းသြားသလို ငိုေၾကြးၿပီးေနာက္
စိတ္ေတြေပါ့ပါးသြားပါလိမ့္မယ္။
ကံအတိုင္းေလွ်ာက္
ကေလးဘဝတုန္းက တျခားကေလးေတြကို "ၾကည့္..... ငါ့မွာရွိတာ နင္မရွိဘူး"
ဆိုၿပီး ကိုယ္ၾကြားဖူးေကာင္း ၾကြားဖူးလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့အရာက
ေလတံခြန္၊ အရုပ္မေလး ဒါမွမဟုတ္ ေရာင္စံုခဲတံျဖစ္မယ္။
ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခ်ိန္ တျခားလူေတြကို "ဟင္း.. သူ႔မွာရွိတာ ငါမရွိဘူး"
ဆိုၿပီး ကိုယ္အားက်ဖူးေကာင္း အားက်လိမ့္မယ္။ သူတို႔မွာရွိတဲ့အရာက
အလုပ္ေကာင္း၊ ေျဖာင့္ျဖဴးတဲ့ခ်စ္ခရီးလမ္း ဒါမွမဟုတ္
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာဘဝျဖစ္မယ္။
ကေလးဘဝ ၾကြားဝါတာက အျပစ္မဲ့တယ္။ လူႀကီးဘဝ အားက်တာက ကေလးဆန္တယ္။ တကယ္ေတာ့
ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ အဖိုးတန္အရာေတြ တျခားလူမွာမရွိႏိုင္ဘူး။ ဥပမာ--
ခိုင္မာတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕ သြားေတြ၊ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့အရာကို
တျခားလူစားေနခ်ိန္မွာ မာတဲ့အရာကို ကိုယ္ကိုက္ႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့
သြယ္လ်တဲ့ ကိုယ့္လက္ေခ်ာင္းေတြ၊ တျခားလူ ပုေလြမႈတ္ေနခ်ိန္မွာ
ကိုယ္ကသြယ္လ်တဲ့လက္နဲ႔ စႏၵားယားတီးႏိုင္တယ္။ အဲဒီလိုပဲ သူတစ္ပါးကို
ကိုယ္အားက်ေနခ်ိန္ တစ္ပါးသူကလည္း ကိုယ့္ကိုျပန္အားက်ေနလိမ့္မယ္။
ေလာကႀကီးမွာရွိတဲ့လူေတြက သူ႔အရည္အခ်င္းနဲ႔သူ ရပ္တည္ေနၾကပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ
ဘယ္သူ႔ထက္ ကံပိုမေကာင္းသလို ဘယ္သူထက္လည္း ပိုထူးျခားေနမွာမဟုတ္ဘူး။
လူ႔ဘဝက ကံတရားအတိုင္း သြားေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရယူပိုင္ဆိုင္တိုင္း
အရမ္းဝမ္းသာစရာ မလိုပါဘူး။ ပိုင္ဆိုင္ၿပီးေနာက္ ဆံုး႐ံႈးဖို႔ဆိုတာ
ရွိလာႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ မရွိလို႔လည္း ဝမ္းနည္းစရာ မလိုပါဘူး။
မရွိမွ ရယူႏိုင္မယ့္အခြင့္အေရးေတြ ရွိလာႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ရယူတာနဲ႔
ဆံုး႐ႈံးတဲ့ၾကားထဲမွာ အေကာင္းအဆုိးဆိုတာ မရွိပါဘူး။ အရာအားလံုးက
ကံစီမံရာအတိုင္း သြားေနလို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္လက္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔
အရာရာကို ျမင္တတ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ ဒါဟာ ကိုယ္တကယ္ႀကီးျပင္းခဲ့ေၾကာင္း
သက္ေသျပေနတာပါပဲ။
ထင္ေနခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ေလကိုေတာင္ ကိုယ္ဖမ္းဆုပ္မမိခဲ့ဘူး။
ကိုယ္ကိုေထာင္မတ္ၿပီး ပုခံုးကိုစြင့္ကားတာနဲ႔ ကိုယ့္လက္ႏွစ္ဘက္က ဗလာလို႔
ခံစားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေလာကတစ္ခုလံုးက ကိုယ့္ရင္ခြင္မွာ...
ကိုယ့္ကုိယ္ႏွစ္သက္
ဒီေန႔မွာ မေန႔ကေလာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မႏွစ္သက္ႏိုင္ခဲ့ရင္ မနက္ျဖန္က
ကိုယ့္အတြက္ ဘာအဓိပၸါယ္ရွိႏိုင္မလဲ?
သံသယမ်ားသူ
တစ္ခါတေလမွာ လူေတြက သံသယမ်ားတတ္တယ္။ သံသယမ်ားေတာ့ ကိစၥအေသးအမႊားေတြကအစ
စိတ္ထဲထည့္မိတတ္တယ္။ တျခားလူ ကိုယ့္ကိုပိုၾကည့္ျဖစ္ရင္ ကိုယ့္ကို
မနာလိုလု႔ိ၊ ရန္ရွာခ်င္လို႔လို႔ ကိုယ္ထင္တတ္တယ္။ တျခားလူ
ကိုယ့္ကိုမၾကည့္ျပန္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုလ်စ္လ်ဴရွဴထားတယ္လို႔ ထင္မိျပန္တယ္။
သံသယမ်ားတဲ့လူရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘဝက ပင္ပန္းလြန္းတယ္။ တျခားလူေၾကာင့္
စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ အလြယ္တကူ ျဖစ္တတ္လို႔ျဖစ္တယ္။ သံသယမ်ားတဲ့လူက
ေတာင္ေတာင္ေျမာက္ေျမာက္ ေလွ်ာက္ေတြးေနတတ္လို႔ အရႈပ္အေထြးေတြၾကားမွာ
ကိုယ့္စိတ္ကို ပိတ္မိေနတတ္တယ္။
ကိုယ္ဟာ သံလိုက္တစ္တံုး
ကိုယ္ဟာ သံလိုက္တစ္တံုးဆိုတာကို ယံုပါသလား? ကိုယ့္စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္တယ္၊
ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုႏွစ္သက္တယ္၊ ေလာကႀကီးကို အေကာင္းစိတ္ေတြနဲ႔
ျဖည့္မယ္ဆိုရင္ ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို ကိုယ္ဆဲြငင္ယူမိမွာပဲ။ အဲဒီလိုပဲ
ဝမ္းနည္းမယ္၊ ပိတ္ေလွာင္မယ္၊ ဘယ္အရာမဆို ကုိယ္ၾကည့္မရ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္
မေကာင္းတဲ့အရာေတြက ကိုယ့္ဆီေရာက္လာမွာျဖစ္တယ္။ ကိုယ္ဟာ
သံလိုက္တစ္တံုးျဖစ္လို႔ ကိုယ္နဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့အရာကိုပဲ
ကိုယ္ဆဲြငင္မိမွာျဖစ္တယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ကိုယ္က ေပ်ာ္ရႊင္စရာ၊
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဆဲြငင္သလို စိတ္႐ႈပ္ဝမ္းနည္းတဲ့ကိုယ္က
စိတ္႐ႈပ္စရာပတ္ဝန္းက်င္ကို ဆဲြငင္မွာျဖစ္တယ္။ ကံေကာင္းျခင္းနဲ႔
ကံမေကာင္းျခင္းကို ကိုယ္ဘယ္လိုစိတ္အစြမ္းနဲ႔ ဆြဲငင္ယူမလဲ? ဒါဟာ
ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ျဖစ္တယ္။
ဒီေန႔ စိတ္လန္းဆန္းရဲ႕လား?
ဒီေန႔ သင့္စိတ္လန္းဆန္းရဲ႕လား? သင္မေျဖေပမယ့္ သင့္မ်က္လံုးထဲမွာ
အေျဖေတြရွိေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေလးလံတဲ့ စိတ္ရႈပ္စရာကိုယ္ထည္ထဲမွာ
သင္ပုန္းေအာင္းမေနပါနဲ႔ေတာ့။ "စိတ္႐ႈပ္စရာ"ဆိုတဲ့ လူကို စိတ္ညစ္ေစတဲ့အရာက
လူေတြးလို႔ျဖစ္လာတာပါ။ မေတြးရင္ အဲဒီအရာေတြက ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူးဆိုတဲ့
စကားကို သင္ၾကားဖူးပါသလား?
ေကာ္ဖီထြက္ေသာက္မယ္၊ အကၤ်ီထြက္ဝယ္မယ္၊ ဆံပင္ပံုေျပာင္းမယ္၊
ေရခဲမုန္႔ဝယ္စားမယ္၊ လမ္းထြက္ေလွ်ာက္မယ္၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္မယ္၊
သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းဆီ အလည္သြားၿပီး အရင္က ေပ်ာ္စရာအေၾကာင္းေတြကို ေျပာမယ္။
ညအခ်ိန္ ၾကယ္ေလးေတြကို ေရတြက္မယ္... ကိုယ့္စိတ္ကို လန္းဆန္းေစတဲ့နည္းက
မ်ားလြန္းပါတယ္။ ေလးလံတဲ့စိတ္႐ႈပ္စရာ အခြံထဲေနရတာ ပိုေကာင္းတယ္လို႔
သင္မထင္ခဲ့ရင္ေပါ့...
သိပ္ဂရုမစိုက္နဲ႔
သူ႔ရုပ္ကို ကိုယ္ၾကည့္မရသလို ကိုယ့္ပံုစံကိုလည္း သူမ်က္စိစူးရင္
စူးေနလိမ့္မယ္။ သူ႔ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုကို ကိုယ္မႏွစ္သက္သလို
ကိုယ့္ဆံပင္ပံုစံကိုလည္း သူႀကိဳက္ခ်င္မွႀကိဳက္လိမ့္မယ္။ သူ႔မွာ
သူ႔ဆိုးက်ဳိးရွိသလို ကိုယ္လည္း ေျခာက္ပစ္မကင္းပါဘူး။ ဒီေလာကႀကီးမွာ
လံုးဝျပည့္စံုတဲ့လူ မရွိသလို ရာႏႈန္းျပည့္
ကိုယ့္နဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြမယ့္လူ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ဖိႏွိမ္ထားစရာ မလိုသလို လူေရွ႕ထြက္ၿပီး
ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့ျပစရာလည္း မလိုပါဘူး။ မသက္ဆိုင္တဲ့လူေတြအေပၚ
ကိုယ့္အခ်ိန္ကိုျဖဳန္းမွာထက္ ကိုယ့္အတြက္အက်ဳိးရွိတဲ့ အလုပ္လုပ္ရတာက
ပိုျမတ္ပါတယ္။
စိတ္ရႈပ္တဲ့အခါ
စိတ္ရႈပ္တဲ့အခ်ိန္က ႀကိဳးမၿငိထားတဲ့ ဂီတာတစ္လက္နဲ႔တူတယ္။ တီးလိုက္တာနဲ႔
နားစူးၿပီး နားဝင္မခ်ဳိတဲ့သံစဥ္ေတြ ထြက္လာတတ္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းေျဖရွင္းမရတဲ့
ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ စိတ္႐ႈပ္ေနသလား? ဒါမွမဟုတ္ မျဖစ္လာေသးတဲ့ကိစၥကို
ႀကိဳေတြးၿပီး စိတ္ပူေနသလား? ဒီလိုစိတ္႐ႈပ္စရာကို ကိုယ္မႏွစ္သက္ေပမယ့္
စိတ္႐ႈပ္စရာအေတြးေတြက ကိုယ့္ေခါင္းထဲအလိုလို ေရာက္လာေနခဲ့တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္စိတ္ေတြ ပို႐ႈပ္ေထြးၿပီး ရင္ဆိုင္ဖို႔အင္အားေတြ
ကုန္ဆံုးကုန္တယ္။ စိတ္႐ႈပ္တဲ့အခါ အခက္အခဲ၊ ျပႆနာေတြက
ကိုယ္ေတြးထင္ထားသေလာက္ ဆိုးဝါးလိမ့္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိ
မ်ားေသာအားျဖင့္ လူေတြမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခ်ာက္လန္႔တတ္တဲ့အက်င့္ရွိတယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ လူပိုပန္းရတယ္။ စိတ္႐ႈပ္တဲ့အခါ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ
နစ္ဝင္ႏိုင္တဲ့ အရာတစ္ခုကိုရွာၿပီး လုပ္ၾကည့္ပါ။ တံျမက္စည္းလွည္းပါ၊
မွန္ျပတင္းေတြသုတ္ပါ။ ပံုထားတဲ့ အိုးခြက္ပန္းကန္ေတြကို ေဆးေၾကာပါ။
အျပင္ကအရာေတြကို လွည္းက်င္းသန္႔ရွင္းေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ့္စိတ္ထဲက
စိတ္ရႈပ္စရာေတြကိုလည္း ကိုယ္လွည္းက်င္းၿပီးသား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
တြင္းထဲကဖား မျဖစ္ေစနဲ႔
တြင္းထဲကဖားတစ္ေကာင္လို တြင္းဝကမိုးေကာင္းကင္ကိုပဲ ကိုယ္ေတြ႔ေနခဲ့သလား?
ဒီေကာင္းကင္ ေနထြက္တာနဲ႔ တစ္ေလာကလံုး လင္းသြားၿပီလို႔ထင္ၿပီး
မိုးရြာတာနဲ႔ တစ္ေလာကလံုး ေမွာင္မိုက္သြားၿပီလို႔ ကိုယ္ထင္ေနသလား?
တကယ္ေတာ့ တြင္းဝပတ္လည္ကို ကိုယ့္ရဲ႕တစ္ေလာကလို႔ထင္ၿပီး
တြင္းဝေလာက္ပဲက်ယ္တဲ့ ေကာင္းကင္က ကိုယ့္အေတြးကို လႊမ္းမိုးသြားတာျဖစ္တယ္။
ေလာကႀကီးက အဆံုးသတ္အနား မရွိဘူးဆိုတာကို ကိုယ္ေမ့သြားလို႔ျဖစ္တယ္။
ဒါမွမဟုတ္ တြင္းဝရဲ႕ေကာင္းကင္အျပင္ ဒီ့ထက္ႀကီးမားတဲ့
ေကာင္းကင္ႀကီးမရွိေတာ့ဘူးလို႔ ကိုယ္ထင္ေနလို႔လည္းျဖစ္တယ္။
ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိး ကိုယ္ႀကံဳရတဲ့အခါ ကိုယ္ဟာ တြင္းထဲကဖားတစ္ေကာင္အျဖစ္ကို
ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ စြတ္စိုေမွာင္မိုက္တဲ့
တြင္းေအာက္ထဲမွာေနၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕နာက်င္မႈကိုပဲ ေတြ႔ခဲ့တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ တြင္းေပၚကို အားယူခုန္တက္ၿပီး နာက်င္မႈထဲကေန
လြတ္ေအာင္ရုန္းထြက္ႏိုင္ရမယ္။ ေနေရာင္ျဖန္႔က်က္ထားတဲ့ မိုးေကာင္းကင္ႀကီးက
တြင္းဝကမိုးေကာင္းကင္ထက္ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေၾကာင္း ကိုယ္ရွာေဖြမိလိမ့္မယ္။
ခံစားခ်က္မိုးေရေတြ ရြာခ်ပါ
ျမင့္မားတဲ့ တိမ္တိုက္ထဲကေန ေရစက္ေတြတစ္ၿပိဳက္ၿပိဳက္က်ၿပီး
ေႏြရဲ႕ဖုန္ေတြကို ေဆးေၾကာတဲ့ မိုးဦးရာသီကိုေရာက္တဲ့အခါ
ကိုယ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြလည္း စြတ္စိုတဲ့ရာသီေၾကာင့္ မ်က္ရည္စို႔ခဲ့ရရင္
တစ္ခါေလာက္ အားပါးတရငိုေၾကြးလုိက္ပါ။ ရယ္ေမာျခင္းက ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ
မလိုသလို ငိုေၾကြးျခင္းမွာလည္း ဆင္ေျခေတြမလိုခဲ့ပါဘူး။ ရယ္ေမာဖို႔
လူေတြေထာက္ခံအားေပးေပမယ့္ ငိုေၾကြးဖို႔ကိုေတာ့ လူေတြအားမေပးၾကဘူး။
ဒါေပမယ့္ မငိုေၾကြးဖူးတဲ့လူက မိုးမရြာဖူးတဲ့ေကာင္းကင္လို
ညိဳးႏြမ္းေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကိုပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရတယ္။
သြက္လက္ဖ်တ္လတ္တဲ့ ေရစံုေရမႊားေတြကို မေတြ႔ရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငိုခ်င္ရင္
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ အားရပါးရငုိၿပီး ညိဳးႏြမ္းေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့
ခံစားခ်က္ဖုန္ေတြကို ေဆးေၾကာပစ္လိုက္ပါ။ မိုးရြာၿပီးေနာက္
ေလာကတစ္ခြင္လံုး လန္းဆန္းသြားသလို ငိုေၾကြးၿပီးေနာက္
စိတ္ေတြေပါ့ပါးသြားပါလိမ့္မယ္။
ကံအတိုင္းေလွ်ာက္
ကေလးဘဝတုန္းက တျခားကေလးေတြကို "ၾကည့္..... ငါ့မွာရွိတာ နင္မရွိဘူး"
ဆိုၿပီး ကိုယ္ၾကြားဖူးေကာင္း ၾကြားဖူးလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့အရာက
ေလတံခြန္၊ အရုပ္မေလး ဒါမွမဟုတ္ ေရာင္စံုခဲတံျဖစ္မယ္။
ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခ်ိန္ တျခားလူေတြကို "ဟင္း.. သူ႔မွာရွိတာ ငါမရွိဘူး"
ဆိုၿပီး ကိုယ္အားက်ဖူးေကာင္း အားက်လိမ့္မယ္။ သူတို႔မွာရွိတဲ့အရာက
အလုပ္ေကာင္း၊ ေျဖာင့္ျဖဴးတဲ့ခ်စ္ခရီးလမ္း ဒါမွမဟုတ္
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာဘဝျဖစ္မယ္။
ကေလးဘဝ ၾကြားဝါတာက အျပစ္မဲ့တယ္။ လူႀကီးဘဝ အားက်တာက ကေလးဆန္တယ္။ တကယ္ေတာ့
ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ အဖိုးတန္အရာေတြ တျခားလူမွာမရွိႏိုင္ဘူး။ ဥပမာ--
ခိုင္မာတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕ သြားေတြ၊ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့အရာကို
တျခားလူစားေနခ်ိန္မွာ မာတဲ့အရာကို ကိုယ္ကိုက္ႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့
သြယ္လ်တဲ့ ကိုယ့္လက္ေခ်ာင္းေတြ၊ တျခားလူ ပုေလြမႈတ္ေနခ်ိန္မွာ
ကိုယ္ကသြယ္လ်တဲ့လက္နဲ႔ စႏၵားယားတီးႏိုင္တယ္။ အဲဒီလိုပဲ သူတစ္ပါးကို
ကိုယ္အားက်ေနခ်ိန္ တစ္ပါးသူကလည္း ကိုယ့္ကိုျပန္အားက်ေနလိမ့္မယ္။
ေလာကႀကီးမွာရွိတဲ့လူေတြက သူ႔အရည္အခ်င္းနဲ႔သူ ရပ္တည္ေနၾကပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ
ဘယ္သူ႔ထက္ ကံပိုမေကာင္းသလို ဘယ္သူထက္လည္း ပိုထူးျခားေနမွာမဟုတ္ဘူး။
လူ႔ဘဝက ကံတရားအတိုင္း သြားေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရယူပိုင္ဆိုင္တိုင္း
အရမ္းဝမ္းသာစရာ မလိုပါဘူး။ ပိုင္ဆိုင္ၿပီးေနာက္ ဆံုး႐ံႈးဖို႔ဆိုတာ
ရွိလာႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ မရွိလို႔လည္း ဝမ္းနည္းစရာ မလိုပါဘူး။
မရွိမွ ရယူႏိုင္မယ့္အခြင့္အေရးေတြ ရွိလာႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ရယူတာနဲ႔
ဆံုး႐ႈံးတဲ့ၾကားထဲမွာ အေကာင္းအဆုိးဆိုတာ မရွိပါဘူး။ အရာအားလံုးက
ကံစီမံရာအတိုင္း သြားေနလို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္လက္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔
အရာရာကို ျမင္တတ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ ဒါဟာ ကိုယ္တကယ္ႀကီးျပင္းခဲ့ေၾကာင္း
သက္ေသျပေနတာပါပဲ။
0 comments:
Post a Comment