ကၽြန္ေတာ္နွင့္စာအုပ္တစ္အုပ
1:04 PM Posted In Religious Edit This 0 Comments »လူဆိုတာ ေမြးဖြားလိုက္ကတည္းက
စာအုပ္တအုပ္နဲ့အတူေလာကထဲေရာက္လာ
စာအုပ္တအုပ္နဲ့အတူေလာကထဲေရာက္လာ
မပိုင္ဘူး။ ငါတို့ ကိုယ္ခႏၵာကို ငါတို့ပိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့အဲဒီစာအုပ္က
ငါတို့ ကိုပိုင္တယ္။
စာအုပ္ထဲမွာ နိဒါန္းပါတယ္။ စာကိုယ္ ပါတယ္။
နိဂံုးပါတယိ။ နိဒါန္းကေတာ့ ေမြးဖြားစဥ္ အခ်ိန္ကေန ပထမအရြယ္ထိ
ေရးထားတာေပါ့။ စာကိုယ္ကေတာ့ ဒုတိယအရြယ္ကိုေရးထားတယ္။ နိဂံုးကေတာ့
တတိယအရြယ္နဲ့ မင္းဘ၀ အဆံုးသတ္ခ်ိန္ေပါ့။
မင္းအရြယ္က နိဒါန္းဆိုေပမဲ့ စာကိုယ္ရွိတဲ့စာမ်က္ႏွာကို
လွန္ၾကည့္လို့မရဘူးေနာ္။ နိဂံုးကိုလည္း အဲဒီအတိုင္းဘဲ။
ဒါေပမဲ့ မင္းမနက္ျဖန္ တရက္ကူးလိုက္တာနဲ့ အမွ် အဲဒီ စာအုပ္က
တရြက္လန္သြားတယ္။ ေပၚလာတဲ့ စာမ်က္ႏွာမွာ အဲဒီေန့အတြက္ မင္းလုပ္ရမဲ့
အေၾကာင္းကိစၥ အလုပ္ေတြအားလံုးကို ေရးထားတယ္ တစ္လံုးတစ္ပါဒ မွ
မလြဲသြားဘူး။ အားလံုးကြက္တိပဲ။
အမွန္က မင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ့ မင္းလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။
စာအုပ္ထဲ မွာေရးထားတဲ့ အတိုင္းလုပ္ေနရတာ။ မင္းရဲ့
ေအာင္ျမင္မွ ု၊ က်ရွံုးမွု၊ ခ်မ္းသာမွု၊ ဆင္းရဲမွုအားလံုး
စာအုပ္ထဲမွာပါျပီးသား။ ေအာင္ျမင္တဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြေရာက္ရင္ မင္း
ေအာင္ျမင္လာမယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြေရာက္ရင္ မင္းခ်မ္းသာလာမယ္။
စာမ်က္ႏွာမွာေရးထားတဲ့ အရာေတြကို မင္းေရးလို့၊
ျပင္လို့ (လံုး၀)မရဘူးေနာ္။ စာထဲမွာေရးထားသေလာက္ပဲ မင္းရမွာ။
မင္းဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိုးစားေနပါေစ စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးထားျပီးသားထက္ ပိုမရဘူး။
မင္းစာအုပ္က သူမ်ားနဲ့ မတူဘဲ ထူးထူးျခားျခား ပါးလ်
ေနရင္ေတာ့ ေလာကၾကီးထဲက အေစာၾကီး ထြက္သြားရမွာေပါ့။ တကယ္ေတာ့
ငါတို့ဟာအေျဖထြက္ျပီးသား ပုစၦာ တစ္ပုဒ္ကို ဘဲ အစကေနျပန္တြက္ေနတာပါ။
ငါတို့နဲ့အတူေမြးဖြားလာတဲ့ စာအုပ္ကို
ဘုရားသခင္ဘဲျမင္ရျပီး ငါတို့မျမင္ရဘူး ။ ဘုရားသခင္ပဲ
ပိုင္ျပီးငါတို့မပိုင္ဘူး။
ဒါေပမဲ့ စာအုပ္ၾကီးရဲ့ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာကိုေတာ့
ေတြးၾကည့္ရင္ျမင္နိုင္ပါတယ္။ ပိုင္ဆိုင္မွုဆိုရင္လည္း
အဲဒီေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာကိုပဲ ထိုးျပရလိမ့္မယ္။
ဟုတ္ပါတယ္ ။ စာအုပ္ၾကီးထဲက ငါတို့ပိုင္တာ
တစ္ခုထဲရယ္ပါ။ အဲဒါကေတာ့..............
“ေသဆံုးျခင္းပဲ”
စာေရးဆရာသိုးေဆာင္းရဲ့ ဆိုက္ကိုေဆာ့(ဖ္)၀ဲ
0 comments:
Post a Comment