"တစ္ဖက္လပ္ အျမင္"Story
9:04 AM Posted In Social section Edit This 0 Comments »တစ္ခါက ကုလားအုတ္အေမႀကီးဟာ သူ႕သားနဲ႕ အတူ သဲကႏၱာရထဲမွာ ေသာက္စရာေရနဲ႕
စားစရာ ျမက္ခ်ဳိေလးေတြ ရွာဖို႕ထြက္ လာ ခဲ့တယ္။ သားျဖစ္သူ ကုလားအုတ္ေလးက
အေမရွာေဖြ ေကြၽးတာသာ အခုအခ်ိန္အထိစားေနခဲ႕သူ၊ တစ္ခါမွ အစာရွာမထြက္ဘူးသူ
ဆိုေတာ့ ပထမဦးဆံုး အႀကိမ္ လမ္းမွာ အေမျဖစ္သူကို ခုလိုေမးလိုက္တယ္။
” ျမက္ပင္ေလးေတြနဲ႕ ေသာက္စရာေရက ဘာေတြနဲ႕ တူသလည္း အေမ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း
အေမနဲ႕ အတူ၀ိုင္းရွာေပးပါ့မယ္ “
ဒီေတာ့ ကုလားအုတ္ အေမႀကီးက ” ေရဆိုတာက ဟိုးက ေကာင္းကင္ျပာႀကီးနဲ႕ တူတယ္။
ျပာလဲ့တဲ႕အေရာင္အေသြး ရွိတယ္။ ၾကည္လင္ သန္႕ စင္ တယ္။ အဲ..
ျမက္ပင္ေတြၾကေတာ့ စိမ္းစိုတယ္။ လတ္ဆတ္တယ္။ ခ်ဳိျမတဲ့ အရသာရွိတယ္ကြဲ႕။
ဒီလိုနဲ႕ သဲကႏၱာရထဲမွာ စားစရာ ေရနဲ႕ျမက္ကို ရွာလာခဲ့တာ တစ္ရက္နဲ႕
တစ္ညရွိလာၿပီးတဲ့ေနာက္ သားျဖစ္သူ ကုလားအုတ္ေလးက ရုတ္တရက္ သူတို႕သြားေနတဲ့
သဲကႏၱာရရဲ႕ ဘယ္ဘက္စြန္းစြန္းကို ၾကည္႕လိုက္ၿပီး အံ့ၾသ ၀မ္းသာစြာ
ေအာ္လိုက္တယ္။
” အေမ.. ၾကည့္စမ္း.. ေဟာဟိုမွာ ေရနဲ႕ ျမက္ေတြ။ ေရကလည္း ၾကည္လင္ေနတာဘဲ။
ျမက္ပင္ေလးေတြကလည္း စိမ္းေနလိုက္တာ။ အေမ ကြၽန္ေတာ့္ကို ရွာေကြၽးေနၾက
အတိုင္းဘဲဗ်.. “
” အဓိပၸါယ္မရွိတာ မေျပာနဲ႕.. သား။ အေမတို႕ရဲ႕ ျမင္ေနရတာကာ
တျပန္႕တေျပာရွိေနတဲ့ သဲကႏၱာရႀကီးဘဲ။ မင္း မ်က္လံုးက မေတြ႕ဘူးလား ”
လို႕ေျပာလုိက္တယ္။
ဘာလို႕ ကုလားအုတ္အေမႀကီးက အဲ့ဒီလိုေျပာသလဲဆိုေတာ့ သူ႕ရဲ႕ဘယ္ဘက္ မ်က္လံုးက
ေမြးထဲက ကြယ္ေနရွာတာကိုး သူကိုယ္တိုင္မသိရွာဘူး။ ဒီေတာ့ သူရဲ႕ ညာဘက္
မွာသာရွိေနတဲ႕ အဆံုးအစ မရွိတဲ့ ေရႊ၀ါေရာင္ သဲျပင္ၾကီးကိုသာ
သူကျမင္ႏိုင္ရွာတာေပါ့။
သားျဖစ္သူ ကုလားအုတ္ေလးလည္း အေမ့စကား မလြန္ဆန္ခ်င္ေတာ့ မခ်င့္မရဲနဲ႕
သူ႕အေမေနာက္ ဆက္လိုက္ခဲ႕ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ထပ္ တစ္ညနဲ႕ တစ္ရက္
ဆက္ခရီးသြားၿပီးတဲ႕ အခါမွာေတာ့ သားျဖစ္သူ ကုလားအုတ္ေလးဟာ ဒုတိယ
အႀကိမ္ေျမာက္ အိုေအစစ္ တစ္ခုကို ဘြားကနဲ ထပ္မံေတြ႕လိုက္ရျပန္တယ္။
ဒီတစ္ခါလည္း သူဘယ္လို ႀကိမ္တြယ္ေျပာ ေပမယ့္ သူ႕အေမကေတာ့ သူအိုေအစစ္တစ္ခု
ထပ္ေတြ႕ တယ္ဆုိတာကို မယံုၾကည္ျပန္ပါဘူး။ သူမရဲ႕ တစ္ဘက္ထဲျမင္ ေနရတဲ႕
ညာဘက္မ်က္လံုးေလးကိုသာ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ လုပ္ၿပီးေတာ့ ခ်က္ျခင္း
ခြန္းတုန္႕ျပန္လိုက္ျပန္တယ္။
” မဟုတ္ဘူးသား။ ဒါဟာ အိုေအစစ္ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဟာ သဲကႏၱာရလို႕ ေခၚတယ္။ ငါက
မင္းအေမပါ။ ငါပိုသိတာေပါ့။ ငါမမွားပါဘူး သားရဲ႕ ” လို႕ ေျပာ လိုက္တယ္။
သားျဖစ္သူ ကုလားအုတ္ငယ္လည္း ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ နည္းနည္းတင္းလာၿပီေပါ့။ သူက
ႏွစ္ညနဲ႕ ႏွစ္ရက္ဆိုေတာ့ ဗိုက္ကလည္း မတရားကို ဆာ ေလာင္ေနၿပီေလ။ ေရေရာ
ျမက္ေရာေတြ႕ေနရပါလွ်က္္နဲ႕ ႏွစ္ႀကိမ္ရွိၿပီ။ အခြင့္အေရးကို
လက္လႊတ္ဆံုးရွဴံးခံ လိုက္ရတာကို။ ဒါေပမယ့္ အေမဆို ေတာ့လည္း သူက
ဘာမွအထြန္႕မတက္ခ်င္ေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ထဲ ေပါက္ကြဲ ခ်င္လာမိတာေပါ့။
ဒီလိုနဲ႕ ခရီးဆက္သြားရင္း ကုလားအုတ္ငယ္ဟာ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ သဲကႏၱာရထဲမွာ
အိုေအစစ္ငယ္တစ္ခုကို ထပ္မံ ေတြ႕ ရွိျပန္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့
ကုလားအုတ္ငယ္ဟာ သူ႕အေမကို ဘာဆိုဘာမွ အသိမေပးေတာ့ပါဘူး။ အသိေပး ျပန္ရင္
အခြင့္အေရးကို ထပ္ၿပီး လက္လႊတ္ရမွာ သူေကာင္းေကာင္း သိေနၿပီေလ။ ဗိုက္ကလည္း
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္၊ ေရကလည္းငတ္နဲ႕ ဆိုေတာ့ အေမကိုအသိမေပးေတာ့ဘဲ အိုေအစစ္
ရွိရာကိုသာ တစ္ဦးတည္း တစ္ဟုန္ထိုး သြားေတာ့တာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ကုလားအုတ္အေမႀကီးကေတာ့ သဲကႏၱာရထဲမွာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာ၊
ေရငတ္စြာ၊ ေမာပမ္းစြာနဲ႕ တေရြ႕ေရြ႕ ေရွ႕ဆက္ရင္း ..။ သူ႕ရဲ႕ ျမင္ရတဲ႕
ညာဘက္မ်က္လံုး တစ္လံုးေလးရဲ႕ အကူအညီနဲ႕ဘဲ အဆံုးအစ မရွိတဲ့ သဲကႏၱာရထဲမွာ
တစ္ဦးထဲ အိုေအစစ္ကို ရွာေဖြလို႔ေပါ့။
လူငယ္ေတြဟာ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာ စြန္႕စားခ်င္စိတ္၊ စူးစမ္းခ်င္စိတ္၊
အစြမ္းျပခ်င္စိတ္ေတြ ကိုယ္စီ ရွိတတ္ပါတယ္။ သူတို႕ ေတြရဲ႕
လုပ္ေဆာင္မွဳကိုလည္း လူႀကီးေတြရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမွဳတာ
ခံယူခြင့္ရခ်င္ၾကပါတယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ ကိုယ္စြမ္း ကိုယ္စ ေတြကို
လမ္းဖြင့္ေပး သင့္ ပါတယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲက အသံေတြကိုလည္း
နားေထာင္ေပးဘို႕ အခြင့္အေရးေပး သင့္ပါတယ္။ သူတို႕ ေျပာတာေတြ ဟုတ္မဟုတ္
ကို လည္း အရင္ လက္ခံေပးၿပီးမွ ဟုတ္မဟုတ္ မွန္မမွန္ လမ္းေၾကာင္းေပး သင့္
ပါတယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဖက္လပ္ အျမင္ဘဲရွိေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့
သစ္ကုလားအုတ္ငယ္လို လူငယ္ေတြဘဲ ပတ္၀န္းက်င္မွာ တိုး ပြားလာမွာပါ။
တကယ္ေတာ့ လူႀကီး ေတြဆိုတာ တစ္ခ်ိန္က လူငယ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တာဘဲ
မဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ာ။
AungNaingWin
စားစရာ ျမက္ခ်ဳိေလးေတြ ရွာဖို႕ထြက္ လာ ခဲ့တယ္။ သားျဖစ္သူ ကုလားအုတ္ေလးက
အေမရွာေဖြ ေကြၽးတာသာ အခုအခ်ိန္အထိစားေနခဲ႕သူ၊ တစ္ခါမွ အစာရွာမထြက္ဘူးသူ
ဆိုေတာ့ ပထမဦးဆံုး အႀကိမ္ လမ္းမွာ အေမျဖစ္သူကို ခုလိုေမးလိုက္တယ္။
” ျမက္ပင္ေလးေတြနဲ႕ ေသာက္စရာေရက ဘာေတြနဲ႕ တူသလည္း အေမ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း
အေမနဲ႕ အတူ၀ိုင္းရွာေပးပါ့မယ္ “
ဒီေတာ့ ကုလားအုတ္ အေမႀကီးက ” ေရဆိုတာက ဟိုးက ေကာင္းကင္ျပာႀကီးနဲ႕ တူတယ္။
ျပာလဲ့တဲ႕အေရာင္အေသြး ရွိတယ္။ ၾကည္လင္ သန္႕ စင္ တယ္။ အဲ..
ျမက္ပင္ေတြၾကေတာ့ စိမ္းစိုတယ္။ လတ္ဆတ္တယ္။ ခ်ဳိျမတဲ့ အရသာရွိတယ္ကြဲ႕။
ဒီလိုနဲ႕ သဲကႏၱာရထဲမွာ စားစရာ ေရနဲ႕ျမက္ကို ရွာလာခဲ့တာ တစ္ရက္နဲ႕
တစ္ညရွိလာၿပီးတဲ့ေနာက္ သားျဖစ္သူ ကုလားအုတ္ေလးက ရုတ္တရက္ သူတို႕သြားေနတဲ့
သဲကႏၱာရရဲ႕ ဘယ္ဘက္စြန္းစြန္းကို ၾကည္႕လိုက္ၿပီး အံ့ၾသ ၀မ္းသာစြာ
ေအာ္လိုက္တယ္။
” အေမ.. ၾကည့္စမ္း.. ေဟာဟိုမွာ ေရနဲ႕ ျမက္ေတြ။ ေရကလည္း ၾကည္လင္ေနတာဘဲ။
ျမက္ပင္ေလးေတြကလည္း စိမ္းေနလိုက္တာ။ အေမ ကြၽန္ေတာ့္ကို ရွာေကြၽးေနၾက
အတိုင္းဘဲဗ်.. “
” အဓိပၸါယ္မရွိတာ မေျပာနဲ႕.. သား။ အေမတို႕ရဲ႕ ျမင္ေနရတာကာ
တျပန္႕တေျပာရွိေနတဲ့ သဲကႏၱာရႀကီးဘဲ။ မင္း မ်က္လံုးက မေတြ႕ဘူးလား ”
လို႕ေျပာလုိက္တယ္။
ဘာလို႕ ကုလားအုတ္အေမႀကီးက အဲ့ဒီလိုေျပာသလဲဆိုေတာ့ သူ႕ရဲ႕ဘယ္ဘက္ မ်က္လံုးက
ေမြးထဲက ကြယ္ေနရွာတာကိုး သူကိုယ္တိုင္မသိရွာဘူး။ ဒီေတာ့ သူရဲ႕ ညာဘက္
မွာသာရွိေနတဲ႕ အဆံုးအစ မရွိတဲ့ ေရႊ၀ါေရာင္ သဲျပင္ၾကီးကိုသာ
သူကျမင္ႏိုင္ရွာတာေပါ့။
သားျဖစ္သူ ကုလားအုတ္ေလးလည္း အေမ့စကား မလြန္ဆန္ခ်င္ေတာ့ မခ်င့္မရဲနဲ႕
သူ႕အေမေနာက္ ဆက္လိုက္ခဲ႕ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ထပ္ တစ္ညနဲ႕ တစ္ရက္
ဆက္ခရီးသြားၿပီးတဲ႕ အခါမွာေတာ့ သားျဖစ္သူ ကုလားအုတ္ေလးဟာ ဒုတိယ
အႀကိမ္ေျမာက္ အိုေအစစ္ တစ္ခုကို ဘြားကနဲ ထပ္မံေတြ႕လိုက္ရျပန္တယ္။
ဒီတစ္ခါလည္း သူဘယ္လို ႀကိမ္တြယ္ေျပာ ေပမယ့္ သူ႕အေမကေတာ့ သူအိုေအစစ္တစ္ခု
ထပ္ေတြ႕ တယ္ဆုိတာကို မယံုၾကည္ျပန္ပါဘူး။ သူမရဲ႕ တစ္ဘက္ထဲျမင္ ေနရတဲ႕
ညာဘက္မ်က္လံုးေလးကိုသာ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ လုပ္ၿပီးေတာ့ ခ်က္ျခင္း
ခြန္းတုန္႕ျပန္လိုက္ျပန္တယ္။
” မဟုတ္ဘူးသား။ ဒါဟာ အိုေအစစ္ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဟာ သဲကႏၱာရလို႕ ေခၚတယ္။ ငါက
မင္းအေမပါ။ ငါပိုသိတာေပါ့။ ငါမမွားပါဘူး သားရဲ႕ ” လို႕ ေျပာ လိုက္တယ္။
သားျဖစ္သူ ကုလားအုတ္ငယ္လည္း ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ နည္းနည္းတင္းလာၿပီေပါ့။ သူက
ႏွစ္ညနဲ႕ ႏွစ္ရက္ဆိုေတာ့ ဗိုက္ကလည္း မတရားကို ဆာ ေလာင္ေနၿပီေလ။ ေရေရာ
ျမက္ေရာေတြ႕ေနရပါလွ်က္္နဲ႕ ႏွစ္ႀကိမ္ရွိၿပီ။ အခြင့္အေရးကို
လက္လႊတ္ဆံုးရွဴံးခံ လိုက္ရတာကို။ ဒါေပမယ့္ အေမဆို ေတာ့လည္း သူက
ဘာမွအထြန္႕မတက္ခ်င္ေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ထဲ ေပါက္ကြဲ ခ်င္လာမိတာေပါ့။
ဒီလိုနဲ႕ ခရီးဆက္သြားရင္း ကုလားအုတ္ငယ္ဟာ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ သဲကႏၱာရထဲမွာ
အိုေအစစ္ငယ္တစ္ခုကို ထပ္မံ ေတြ႕ ရွိျပန္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့
ကုလားအုတ္ငယ္ဟာ သူ႕အေမကို ဘာဆိုဘာမွ အသိမေပးေတာ့ပါဘူး။ အသိေပး ျပန္ရင္
အခြင့္အေရးကို ထပ္ၿပီး လက္လႊတ္ရမွာ သူေကာင္းေကာင္း သိေနၿပီေလ။ ဗိုက္ကလည္း
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္၊ ေရကလည္းငတ္နဲ႕ ဆိုေတာ့ အေမကိုအသိမေပးေတာ့ဘဲ အိုေအစစ္
ရွိရာကိုသာ တစ္ဦးတည္း တစ္ဟုန္ထိုး သြားေတာ့တာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ကုလားအုတ္အေမႀကီးကေတာ့ သဲကႏၱာရထဲမွာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာ၊
ေရငတ္စြာ၊ ေမာပမ္းစြာနဲ႕ တေရြ႕ေရြ႕ ေရွ႕ဆက္ရင္း ..။ သူ႕ရဲ႕ ျမင္ရတဲ႕
ညာဘက္မ်က္လံုး တစ္လံုးေလးရဲ႕ အကူအညီနဲ႕ဘဲ အဆံုးအစ မရွိတဲ့ သဲကႏၱာရထဲမွာ
တစ္ဦးထဲ အိုေအစစ္ကို ရွာေဖြလို႔ေပါ့။
လူငယ္ေတြဟာ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာ စြန္႕စားခ်င္စိတ္၊ စူးစမ္းခ်င္စိတ္၊
အစြမ္းျပခ်င္စိတ္ေတြ ကိုယ္စီ ရွိတတ္ပါတယ္။ သူတို႕ ေတြရဲ႕
လုပ္ေဆာင္မွဳကိုလည္း လူႀကီးေတြရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမွဳတာ
ခံယူခြင့္ရခ်င္ၾကပါတယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ ကိုယ္စြမ္း ကိုယ္စ ေတြကို
လမ္းဖြင့္ေပး သင့္ ပါတယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲက အသံေတြကိုလည္း
နားေထာင္ေပးဘို႕ အခြင့္အေရးေပး သင့္ပါတယ္။ သူတို႕ ေျပာတာေတြ ဟုတ္မဟုတ္
ကို လည္း အရင္ လက္ခံေပးၿပီးမွ ဟုတ္မဟုတ္ မွန္မမွန္ လမ္းေၾကာင္းေပး သင့္
ပါတယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဖက္လပ္ အျမင္ဘဲရွိေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့
သစ္ကုလားအုတ္ငယ္လို လူငယ္ေတြဘဲ ပတ္၀န္းက်င္မွာ တိုး ပြားလာမွာပါ။
တကယ္ေတာ့ လူႀကီး ေတြဆိုတာ တစ္ခ်ိန္က လူငယ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တာဘဲ
မဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ာ။
AungNaingWin
0 comments:
Post a Comment